شقايقهاي كالپوش

سخني با چاپلوسها /        ذکر الحمد و لله - ستايش مخصوص خداست  هر خوبي گفتن به کسي ياچيزي - هر تعريف و تمجيد کردني - هر ستايش و ستودني  از ان هيچ کس نيست جز خدا /  الحمد لله ذکري است شرک زدا چرا که مارا متوجه اين مي کند که همه ي خوبي ها از سوي خداست  اگرکسي زيباست  اين زيبايي را از خدا دارد . و خودش بدست نياورده اگر کسي پولدار است  اين مکنت را خدا به او داده و .  و چه بدبخت هستم من که  ديگري را مي ستايم که تو چناني و چنيني / حال مقابل  حمد کننده حمد شونده است و بد بخت تر من هستم ان هنگام که خودرا محق تعريف و تمجيد بدانم - محق ستايش بدانم و کسي که چنين  تفکر و ايدئولوژي دارد  بداند که خود را در جايگاه خدايي قرار داده است  و مشرکي بيش نيست . ضمن اينکه  چاپلوس پروري کرده و موجبات شرک ديگران را هم فراهم کرده است .